FIZARMONIKA NUK DO TË LUAJË MË NESËR

Një muzikant i brishtë përballë një bishe me fytyrë njeriu. Hiena e ndjek kudo, hap pas hapi, i thur leqe kërkon ta shqyejë, ta gjakosë, ta vrasë, e prap nuk ka të ngopur, e prap zgërdhihet. Kjo bishë me fytyrë njeriu quhet Mevlud Destani dhe në provincë Shefki Doraci. Autori e ka quajtur jago. Por, ai fytyrën e ka më të zezë se jago, shpirtin më të zi se ai. Jago verbohet nga suksesi i të tjerëve, nga gëzimi dhe lumturia e tyre dhe thur intriga, thur rrjetin e merimangës vdekjeprurëse për të shembur suksesin, gëzimin dhe lumturinë e të tjerëve.Më e madhe bëhet tronditja kur sheh sot sa aktuale është ajo që na thotë autori i romanit ”Fizarmonika nuk do të luajë më sonte”. Sa e tmerrshme është kur sheh përsëri të dalin në krye hijena të tipit të Destanëve dhe Doracëve...kur sheh se përsëri, diku në majë të kupolës rri e vegjeton një M.T. që jep urdhëra, që sharton zi. E pra moti ka ndryshuar. Ti ke luftuar për këtë ndryshim. Ke luftuar që hienat Destani, Doraci të dënohen, të mos bëjnë më keq, të mos gjakosin më. Të mos vrasin më dhe të të akuzojnë pastaj ty si vrasës...të të kthejnë në një hiç, në një “shpirt të braktisur”. Por....